ارتباط بین هوش هیجانی، آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی دانشجویان

هدف پژوهش، مطالعة ارتباط بین هوش هیجانی، آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی بود. جامعة آماری شامل تمامی دانشجویان سال تحصیلی 91-1390 دانشگاه و حدود 3859 نفر بود. به استناد جدول تعیین حجم نمونة مورگان، 380 نفر نمونة آماری انتخاب شدند. نمونه‌گیری به روش خوشه‌ای و تصادفی انجام شد. هر یک از دانشکده‌ها یک خوشه فرض شد و نمونة مورد نیاز به صورت تصادفی از این خوشه‌ها و متناسب با حجم دانشکده جمع‌آوری شد. از پرسشنامة کیفیت زندگی SF-36، هوش هیجانی سایبریا شرینگ و پروتکل اجرایی فعالیت بدنی در جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. در تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی (میانگین و درصد، فراوانی، انحراف معیار، انواع نمودار و جدول) و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد وضعیت کلی نمرة میانگین کیفیت زندگی دانشجویان با توجه به نمرة شاخص (100) متوسط (71-68) است و در این رابطه کیفیت زندگی دختران، پایین‌تر از پسران است. همچنین، نمرة میانگین هوش هیجانی پسران، بالاتر از دختران است و دختران از آمادگی جسمانی پایین‌تری نسبت به پسران برخوردارند. نهایتاً نتایج نشان داد آمادگی جسمانی (268/0=β) و هوش هیجانی (278/0=β)، قابلیت پیش‌بینی کیفیت زندگی دانشجویان را دارد (001/0≥P). به نظر می‌رسد اجرای فوق برنامه‌های متنوع، همچون فعالیت‌های منظم ورزشی و تفریحی در ادارة تربیت‌بدنی همچنین برپایی کارگاه‌های مشاوره‌ای از طرف مرکز مشاوره، در بهبود کیفیت زندگی دانشجویان، به‌ویژه دختران، مناسب است.